Patroonheilige

Wie was dan die Gerardus Majella? Een hele bijzondere persoon. Hij werd op 23 april 1726 geboren in Muro Lucano, nabij Napels, als zoon van een kleermaker. Hij stelde zich in dienst van Jezus.

Gerardus was een groot vereerder van het Goddelijk Kind, de gekruisigde Christus en het H. Sacrament. Gerardus bezat de gave van de helderziendheid, hij kon voorspellen, gedachten lezen en mensen genezen door handoplegging. Hij was zeer streng voor zichzelf, maar leefde intens met zijn medemens mee.

Als jongeling had hij reeds een zwakke gezondheid en zijn oom verboood hem in het klooster bij de Capucijnen te treden. Later trad hij toe tot de orde van van de Redemptoristen. Zijn onstuimige wil zal daar geleid worden door de gehoorzaamheid. Hij zal genoemd worden: "de heilige van de gehoorzaamheid". De armoede van het klooster noodzaakte tot bedelen en de bedeltochten van Gerardus waren een uitstekende kans om mensen te helpen. Onafgebroken kwamen armen brood vragen aan het klooster. Gerardus was portier en hielp allen. Heel de voorraad van het klooster verdween en als er niets meer was gebeurde het  dat het brood in zijn handen vermenigvuldigde. Gerardus was 28 en had nog maar een jaar te leven. In de hete zomer van 1755 maaktehij zijn laatste reis! Zijn overste twijfelde om hem uit te sturen omdat hij zo verzwakt was maar Gerardus drong zelf aan. Bij zijn thuiskomst was hij doodziek. Tegen zijn medebroeder zei hij: "Ik heb steeds alles gedaan uit liefde tot mijn God. In alle dingen heb ik niets anders gezocht, dan alleen Hem te behagen. Ik sterf dan ook gerust". Gerardus stief in de nacht van 16 oktober op negenentwintigjarige leeftijd.

Hoe werd Gerardus onze parochieheilige? In eerste plaats voor zijn voorbeeldig leven. Gerardus werd heilig verklaard in 1904, een jaar voor het ontstaan van onze parochie in 1905. Er werd dus gekozen voor een actuele persoonlijkheid. Moge er ook in onze tijd nog tal van mensen zijn die als Gerardus ten dienste staan van God en de mensen.